قبل از پرداختن  به کارنامه هشت ساله یونس اسدی مروری بر چگونگی پیروزی وی در دوره هشتم خواهیم داشت . یونس اسدی که قبل از پیروزی در مجلس هشتم تجربه تلخ شکست را در دوره های قبل چشیده بود در انتخابات مجلس هشتم  با در کنار هم قرار گرفتن عناصر مختلف و فضاسازی و مظلوم نمایی توانست به بهارستان راه یابد. در چهار سال اولین دوره نمایندگی به دلیل موضع سیاسی و مخالفت با دولت نتوانست برای شهرستان آنچنان چه باید مثمر ثمر باشد و برای پوشش دادن به ضعف عملکرد خود مخالفت دولت را مستمسک قرار داد و رفتارهای پرخاشگرایانه خود در مجلس را بعنوان “شاهکار قرن” در سی دی های صوتی و تصویری بعنوان محصول چهار ساله فعالیت خود برای مردم به ارمغان آورد.این در حالی بود که نماینده شهرستان های دیگر با تعامل اعتبارات زیادی را در حوزه های مختلف برای شهرستان خود جذب کردند ودستاورد یونس اسدی تصویب “پایلوت کشاورزی” بود که تا آلان هم مردم  به طور شفاف از عایدات این طرح برای شهرستان مطلع نیستند. در دوسال اول دوره نهم نیز که دولت احمدی نژاد بر سرکار بود اوضاع  آنچنان تغییری نکردو رکود روند توسعه ای شهرستان را احاطه کرد که محصول ناپختگی سیاسی فردی بود که همه چیز را در پرخاشگری می دید.

با روی کار آمدن دولت روحانی و  موضع منفعلانه نماینده عالی دولت در قبال یونس اسدی به نام “تعامل” فضا را برای دخالت بیش از پیش اسدی در عزل و نصب ها باز کرد  وهمین امر باعث شد وی بیشتر از گذشته دامنه مسئولیت و پاسخگویی اش را خواسته و ناخواسته بیشتر کند که زمان آن نیز فرا رسیده و یونس اسدی امتحان سنگینی پیشرو دارد .

اسدی باید در قبال همه مهره چینی های خود پاسخگو باشد .از ماجرای دانشگاه ازاد گرفته تا ضعف عملکرد فرماندار!

آنچه که بر همگان روشن است نبود دستاوردی قابل قبول از سوی یونس اسدی برای ارایه و دفاع می باشد . اسدی در مجلس نهم نیز با سبک و استراتژی الهام گرفته از استراتژی دوره قبل، فریاد کشیدن در مجلس ، ترور شخصیت و استفاده از کلمات و ادبیات نامناسب که به زعم خود نوعی شاهکار بود پا به عرصه گذاشته است .

یونس اسدی در این دوره  با فراز و نشیب های زیادی مواجه است . از دست دادن بسیاری از حامیان ستادی خود از جمله حاج علی زین العابدین ، فروز عطایی، محمد بدری و بسیاری از اشخاص شاخص و غیر شاخص که ناجی وی از شکست سنگین در دوره نهم بود . ریزش آراء کانونی که معلول ثبت نام کاندیداهای مختلف است و ریزش میدانی در بین مردم که معلول کم کاری و توجه به اطرافیان و باند بازی و دست یازیدن به زمین های منابع طبیعی و دخالت بیش از اندازه و به دور از شان نمایندگی و بسیاری از عوامل دیگر است .

با این توصیفات آنچه روشن است این است که دیگر فریاد کشیدن یونس اسدی ، پرخاشگری و “حسن سوخدی درمانی” رنگی برای مردم ندارد و باید قبول کرد که اسدی این بار قربانی قهر و غضب عمومی خواهد شد.

وراوی